Αναρτήθηκε από: penthilos | 9 Ιανουαρίου, 2011

Βραχογραφιες

Βραχογραφίες του Παγγαίου.

Ο κ.Βογιατζής Γεώργιος στο βιβλίο του «Οι βραχογραφίες του Παγγαίου αποκαλύπτουν…» γράφει..
»Στις παρατηρήσεις μου επάνω στις βραχογραφίες του Παγγαίου διαπίστωσα σύντομα ότι το Λιοντάρι που έχω προαναφέρει ήταν ένα από τα σχέδια που υπήρχαν χαραγμένα πάνω στο βράχο σε ημικυκλική διάταξη και αποτελούσαν ένα πανάρχαιο zωδιακό. Αυτός ο ζωδιακός ξεκινάει από τους Διδύμους και φθάνει μέχρι τον τοξότη και ίσως τον Αιγόκερο. Οι Δίδυμοι απεικονίζονται πάνω στον βράχο από δυο μεγαλόπρεπους πολεμιστές με ακόντια κι ασπίδες και σε ορθή γωνία ο ένας με τον άλλο. Μάλιστα του καθέτου πολεμιστή το ακόντιο τελειώνει σε αγκυλωτό σταυρό, γνωστό σύμβολο των θρακών της περιοχής που συμβόλιzε τον Ηλιο (Απόλλωνα) κατά την αρχαιότητα. Για τους αρχαίους Ελληνες οι Δίδυμοι ήταν οι αδελφοί Κάστωρ και Πολυδεύκης.Ο Κάστωρ στην αρχαιότητα αναφερόταν και με το όνομα Απόλλων ή δωρικά Αππέλων κι o Πολυδεύκης ως Ηρακλής. Στους κλασικούς χρόνους συμβολιζόταν με δυο αστέρια πάνω από ένα πλοίο και για αιώνες Θεωρούνταν οι προστάτες των ναυτικών. Αυτό ξεκίνησε από τη συμμετοχή των διόσκουρων στην Αργοναυτική εκστρατεία. Κατά τη μυθολογία η Αργώ κινδυνεύει σε μια τρικυμία κι ο Ορφέας έπαιξε την λύρα. Ο Απόλλωνας.άκουσε τη λύρα του κι η τρικυμία σταμάτησε όταν δυο αστέρια εμφανίστηκαν πάνω από τα κεφάλια των διόσκουρων. Ετσι για αιώνες οι Διόσκουροι ήταν οι προστάτες των ναυτιλομένων. Οι Ελληνες όμως και οι Ρωμαίοι εηικαλούνταν τους Διόσκουρους και σε στιγμές πολέμου και πολλές φορές ορκίζονταν και σ’ αυτούς, ίσως γιατί ο Κάστωρ (Απόλλων) φημιζόταν για την ιππευτική του ικανότητα και ο Πολυδεύκης για τη δύναμη των χεριών του. Τα αρχαιότερα όμως ίχνη της λατρείας των Διδύμων βρίσκονται στα μυστήρια της γειτονικής Σαμοθράκης που αναφέρονται ως μεγάλοι Θεοί, Εφέστιοι, Κουρήτες και ουράνιοι Δίδυμοι»….

Πηγη:

http://www.fourakis-kea.com/forum/viewtopic.php?f=39&t=3499#p28924

Κατά τους προϊστορικούς χρόνους αναπτύχθηκε μιας ορισμένης μορφής προϊστορική τέχνη που χαρακτηρίζεται από δύναμη, εντυπωσιακή ζωντάνια και φρεσκάδα. Η επικρατούσα ιστορική περιοδολόγηση της είναι :
· Παλαιολιθική περίοδος: 30.000-10.000 π.Χ. (Βραχογραφίες, σπηλαιογραφίες, ειδώλια)
· Μεσολιθική περίοδος: 10.000-8.000 π.Χ. (Κυνηγετικές και καλλιεργητικές απεικονίσεις, χρήση γαιωδών υλικών και ζωικού λίπους κ.α.)
· Νεολιθική περίοδος: 8.000-3.000 π.Χ. (Κεραμεικός διάκοσμος, ζωγραφική των αγγείων, τέχνη του ψηφιδωτού)

Η βραχογραφία ήταν η πρώτη προϊστορική ζωγραφική. Χρησιμοποιούνται χρώματα διαφόρων αποχρώσεων, όπου συχνά κυριαρχεί το κόκκινο. Ως υλικά παίρνονται οστά ασβεστοποιημένα, τριμμένα και ανακατεμένα με λίπος ή ρητίνη. Τα βασικά χρώματα είναι γεώδη. Κόκκινη ώχρα από αιματίτη, μαύρο από κάρβουνο, καφέ και κίτρινο από λιμονίτη ή από συνδυασμό αιματίτη και οξειδίου του μαγγανίου, γαλάζιο από τριμμένο λαζουρίτη και πράσινο από χαλκό. Οι λαοί της Μεσογείου και της ΄Απω Ανατολής είχαν βελτιώσει τις ζωγραφικές τους με υδροχρώματα πάνω σε τοίχους επικαλυμμένους με λεπτό κονίαμα. Μαμούθ, Βίσονες, ταύροι, ελάφια, άλογα, ψάρια, φώκιες, πιγκουΐνοι, κυνηγητικές παραστάσεις, μαζί με φιγούρες ανθρώπινες, καθώς και άλλες παράξενες παραστάσεις, ένα πλήθος μορφών χαραγμένες και ζωγραφισμένες σε βράχους και στα τοιχώματα των σπηλαίων. Η θέση των βραχογραφιών καθώς και η θεματική τους ενδεχομένως να σχετίζονται με κάποιο είδος συμπαθητικής μαγείας και διεξαγωγής τελετουργικών πρακτικών.

Ως παλαιότερες έως σήμερα γνωστές βραχογραφίες αναφέρονται αυτές στα Σπήλαια Chauvet της Γαλλίας (ηλικίας 32.500 ετών). Μέσα σε αυτά διασώθηκε μια μεγάλη προϊστορική πινακοθήκη που εκτός των συνήθη θέματα της πανίδας δείχνει παράξενες απεικονίσεις, εικόνες πτηνανθρώπων κ.α.

Πηγη:http://tileplagktoiplanai.blogspot.com/2007/08/allegory-of-peaceaachen-hans-van-1602.html

Βραχογραφίες στην Ελλαδα

Οι βραχογραφίες  που βρέθηκαν στην Ελλάδα  είναι κατά πολλούς  ερευνητές και επιστήμονες  εκατοντάδων χιλιάδων ετών. Μπορεί  να είναι πιο πρωτόγονες, πιο ασαφείς, αλλά  αυτό ακριβώς είναι εκείνο  που μαρτυρεί την παλαιότητά τους.  Οσο νεότερες είναι τόσο πιο μεγαλύτερη τελειότητα εμφανίζουν.

Οι βραχογραφίες που ανακαλύφθηκαν  κατά καιρούς  στον Ελληνικό χώρο  αποτελούν αδιάψευστες  μαρτυρίες για τους γηγενείς κατοίκους αυτού του τόπου. Κι όσο πιο πρωτόγονες είναι  τόση μεγαλύτερη σημασία έχουν, τόσο  περισσότερο μας  οδηγούν στο  μακραίωνο  παρελθόν.

Στον ελλαδικό χώρο έχουν εντοπιστεί βραχογραφήματα:

Βραχογραφίες   στο  Παγγαίο

== Παγγαίο όρος, Κρυονέρι Καβάλας,   500.000 χρόνια  πριν. Το 1981 σε συνέδριο που έγινε στη Καβάλα οργανωμένο από την «Παύλιο» Εταιρεία Ιστορικών Μελετών και υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, για τις βραχογραφίες στο Κρυονέρι Καβάλας (καβαλάρηδες, τόξα, ακόντια, ήλιοι και γενικότερα στοιχεία της φύσης,)  συμμετείχε και ο ανθρωπολόγος καθηγητής της Ινδίας Σ.Μ. Μισρά, που κατά τη γνώμη του, μετά από έρευνα που έκανε στην περιοχή τις χρονολογεί στο 500.000 χρόνια π.Χ.

Σύμφωνα  με την υπάρχουσα βιβλιογραφία για τις βραχογραφίες που βρίσκονται στο χωριό Κρυονέρι Καβάλας, στους πρόποδες του όρους Λεκάνη, απέναντι από το Παγγαίο, στο Φαράγγι του Αγγίτη, κοντά στο σπήλαιο Αλιστράτης Σερρών και στο βορειοδυτικό Παγγαίο, η χρονολογική τους ηλικία προσδιορίζεται από τα μέσα της 1ης χιλιετίας π.Χ. μέχρι το 580.000 π.Χ.

Συγκεκριμένα κατά τους Ρ. COLLART και CUCREY ( 1975) η ηλικία τους τοποθετείται στο μέσον της 1ης χιλιετίας.

Ο γεωλόγος καθηγητής μέσης εκπαίδευσης Λ. Χατζηλαζαρίδης σε ανακοινώσεις του τις συγκρίνει με τις αντίστοιχες βραχογραφίες της Ευρώπης στα σπήλαια Αλταμίρα της Ισπανίας, Λασκώ της Γαλλίας και βράχων της Σαχάρας, που εκείνες ξεπερνούν την ηλικία των 15.000 χρόνων και πιστεύει   ότι επειδή εκείνες έχουν χρώματα,  ενώ αυτές είναι σκαλίσματα επάνω σε βράχο, ότι είναι αρχαιότερες.

Πηγη:

http://www.koutouzis.gr/vraxografies.htm

Καβάλα, Φίλιπποι,3.000 χρόνια.

Oι βραχογραφίες των Φιλίππων, παραστάσεις ζώων, ανθρώπινες μορφές, όπλα, σκηνές κυνηγιού και διάφορα σχήματα,  οι πλουσιότερες και σημαντικότερες που συναντώνται στον ελλαδικό χώρο, αποτελούσαν μέσο έκφρασης και επικοινωνίας των θρακικών φύλων που κατοικούσαν στην περιοχή στο τέλος της εποχής του χαλκού με αρχή της εποχής του σιδήρου, και δεν είχαν συναντήσει ακόμα τη γραφή.
Η παλαιότητα, ο αριθμός και η θεματική πολυπλοκότητα των βραχογραφιών της περιοχής έχουν κεντρίσει το διεθνές ενδιαφέρον. Kαθηγητές Aρχαιολογίας, ειδικευμένοι σε βραχογραφίες, από την Iταλία και την Πορτογαλία, μαζί με φοιτητές των τμημάτων τους,  επισκέπτονται   τους Φιλίππους και έχουν ξεκινήσει τη συστηματική καταγραφή και μελέτη των στιγμάτων που άφησαν στους βράχους οι κάτοικοι της περιοχής πριν από 3.000 χρόνια.

===  Σέρρες (Αγγίτης ποταμός).


Στο σπήλαιο Αλιστράτης Σερρών στο περίφημο Φαράγγι του ποταμού Αγγίτη   έχουν βρεθεί πολύ σημαντικές  βραχογραφίες με μεγάλη ποικιλία σχεδίων και θεμάτων σχετικών με τις δραστηριότητες των κατοίκων της περιοχής. Οι βραχογραφίες χρονολογούνται στον 5ο και 6ο αι. μ.Χ. Παριστάνουν  ζώα (ελάφια, καμήλες, ιππείς που κρατούν τα ηνία των αλόγων και ακόντια), αλλά και αφηρημένα σχέδια.

=== Στο Γονικό.

Σε ένα Πομάκικο χωριό του Έβρου,   μετά από το Δέρειο και τη Ρούσσα, το Γονικό, καθοδόν προς το ύψωμα Χίλια, υπάρχουν δυο  βραχογραφίες του 1100 π.Χ., που επιβεβαιώνουν με τις εγχαράξεις τους την παράδοση που θέλει τον Ορφέα να έζησε στην ίδια περιοχή.

Ανάμεσά τους δεκαπέντε  εγχάρακτα σχέδια,  σκηνές χορού και σκηνές προσευχής καθώς επίσης τα προσφιλή στο Θράκα μύστη πουλιά, αλλά και πολλά άλλα, όπως τα μεγάλα φαλλικά μόρια, απαρτίζουν τον τεράστιο αυτό ζωγραφικό πίνακα, με διαστάσεις πέντε επί πέντε μέτρα. Η πιο εντυπωσιακή εικόνα σε τρεις τουλάχιστον σκηνές, είναι αυτή του σταυρού. Το σημαντικό είναι ότι όλα αυτά  γίνονται 1.500 χρόνια   πριν την υιοθεσία του, από τη Χριστιανική θρησκεία.
Οι εν λόγω επιφανειακές – δίπλα στο δρόμο – βραχογραφίες ανακαλύφθηκαν από τον αρχαιολόγο Διαμαντή Τριαντάφυλλο πριν τρεις δεκαετίες, όμως οι Πομάκοι  τις βλέπουν μπροστά τους, εδώ και τρεις χιλιετίες.

===  Στο σπήλαιο  του Αρχανθρώπου, στα Πετράλωνα Χαλκιδικής υπάρχουν πολλά τέτοια ευρήματα.

===  Στην  Εδεσσα βραχογραφίες και ευρήματα από τα σπήλαια και τον περιβάλλοντα χώρο τους (λίθινα εργαλεία, ακμές, βέλη κλπ.), οδηγούν στην υπόθεση ότι πρώτοι κάτοικοι των Λουτρών, μόνιμοι ή εποχικοί, ήταν οι κάτοικοι των σπηλαίων (τέλος νεολιθικής εποχής – εποχή χαλκού), ενώ η ανακάλυψη οστράκων (θραύσματα κεραμικής) μέσα στα σπηλαιοκαταφύγια μαρτυρούν την κατοίκησή τους από κτηνοτρόφους, κάποια παρελθούσα χρονική περίοδο.

=== Στην Καστοριά, Δισπηλιό, από  το Γιώργο Χουρμουζιάδη  βρέθηκε  επιγραφή – χάρτης επί πέτρας, 7.200 ετών, Πελασγικής  προέλευσης.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B9%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%AF%CE%B4%CE%B1_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%94%CE%B9%CF%83%CF%80%CE%B7%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%8D

===  Σπήλαιο της Καστρίτσας Ιωαννίνων. Την παρουσία του παλαιολιθικού ανθρώπου μαρτυρούν τα λίθινα εργαλεία, που βρέθηκαν στις ανασκαφές που έγιναν στο σπήλαιο της Καστρίτσας. Άλλα ευρήματα από την ίδια θέση και τη θέση Κλειδί στην κοιλάδα του Βοϊδομάτη, βεβαιώνουν τη συνέχιση της κατοίκησης και κατά την Ανώτερη Παλαιολιθική περίοδο (33.000-8.000π.Χ.).

=== Στη Μάνη, Σπήλαιο Αλεπότρυπα Δυρού. Ασημένια κοσμήματα, χάλκινα εγχειρίδια, αλλά και βραχογραφίες και πιθανά σημάδια γραφής της νεολιθικής εποχής περιλαμβάνονται ανάμεσα στα πλούσια ευρήματα των συνεχιζόμενων ανασκαφών.

Τα πολυπληθή ευρήματα του Νεολιθικού Μουσείου Δυρού  μιλούν για τη  ζωή, τις δραστηριότητες και το υψηλό πνευματικό επίπεδο του ανθρώπου που έζησε εκεί οργανωμένος σε κοινότητα κατά την διάρκεια της 5ης και 4ης χιλιετίας π.Χ.

Η νεολιθική κοινότητα στο Δυρό αναπτύχθηκε κατά το διάστημα του 5.000 – 3200 π.Χ. (νεότερη και τελική νεολιθική περίοδος).

Η ζωή της κοινότητας διεκόπηκε  όπως φαίνεται  απότομα γύρω στα 3200 π.Χ. από έναν ισχυρό σεισμό, ο οποίος προκάλεσε κατάρρευση βράχων με αποτέλεσμα να φράξει η είσοδος του σπηλαίου. Οι εγκλωβισμένοι στο σπήλαιο  άνθρωποι πέθαναν από πείνα (όπως μαρτυρούν οι άταφοι σκελετοί), ενώ όσοι βρέθηκαν στο ύπαιθρο, εγκατέλειψαν την περιοχή γιατί στερήθηκαν το πόσιμο νερό που υπήρχε στην λίμνη της Αλεπότρυπας.

===  Καλαμάκια Μάνης. Ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα σπήλαια είναι αυτό που ανοίγεται στην τοποθεσία «Καλαμάκια», ακριβώς στην είσοδο του όρμου του Οιτύλου.  Το σπήλαιο κατοικήθηκε κατά τη Μέση Παλαιολιθική περίοδο και πιο συγκεκριμένα πριν από 100.000 ως πριν από 40.000 χρόνια περίπου. Εκείνη την περίοδο η  θαλάσσια στάθμη βρισκόταν πολλές δεκάδες μέτρα χαμηλότερα και η ακτή πολύ πιο μακριά από τη σημερινή.

 

=== Στην Ανδρο, Στρόφιλα, παράσταση πλοιαρίων 4.500-3.300  π.Χ. Προς το παρόν, οι  βραχογραφίες  του νεολιθικού οικισμού Στρόφιλας της Άνδρου που αποκάλυψε η αρχαιολόγος κ. Xριστίνα Tελεβάντου, κρατούν  σκήπτρο της μοναδικότητας στον ελληνικό χώρο.

Στην είσοδο της πύλης  του οικισμού υπάρχει χαραγμένο ένα πλοίο μήκους 30 εκατοστών. Αλλά και άλλα καραβάκια υπάρχουν κατά μήκος του τείχους.   Σε μια δεύτερη βραχογραφία που εντοπίστηκε, κάτω στη ρίζα του τείχους και σε απόσταση 1 μέτρου από αυτό, απεικονίζεται μια σύνθεση με 17 ζώα, ένα γουρουνάκι, διάφορα αιλουροειδή, ελάφια, ημικυκλικά παρουσιασμένα σε δυο σειρές αντικρυστά. Δεν είναι μεγάλα, όπως τα πλοία. Δεν υπερβαίνουν τα 5 εκατοστά το καθένα.

=== Στη Νάξο  υπάρχουν  βραχογραφίες της Πρωτοκυκλαδικής II στην Kορφή τ’ Aρωνιού.

=== Στη Φολέγανδρο υπάρχουν βραχογραφίες.

=== Στη  Θάσο  βραχογραφίες  ανακαλύφθηκαν στο Καστρί.

=== στην Κρήτη, χωριό  Ασφέντο. Η Κρήτη  θεωρείται ότι κατοικήθηκε στο 8.000 π.Χ. ή και λίγο παλαιότερα, εποχή που χρονολογούνται οι βραχογραφίες  που ανακαλύφθηκαν σε σπήλαιο κοντά στο χωριό Ασφέντου Σφακίων και θεωρούνται οι πρώτες γνωστές βραχογραφίες  στο νησί.

Συγχρονες βραχογραφιες (1947, 1948)

Στην 1η βραχογραφια, φαινονται 2 λεωφορεια εποχης, σχεδιασμενα με στυλ naif. Υπαρχει χαραγμενη χρονολογια (1947) και τα αρχικα Ε.Γ.Λ. και Σ.Γ.ΛΕ.

Προκειται μαλλον για παιχνιδισματα βοσκων της περιοχης.

Υπαρχει και μεταγενεστερη χαραξη με τα στοιχεια Β ΜΥΛΩ…και χρονολογια 1995.

 


Στη 2η βραχογραφια υπαρχουν περισσοτερα στοιχεια:

ΙΑΒΑΣΙΛΑΚΟΣ

ΕΤΩΝ 13

ημερομηνια 21-2-1948

Η εικονα ενος οχηματος με σταυρο, μαλλον οχι ασθενοφορο.

Πωληδενδρη

Απων

Μαλλον αναφερεται στο θανατο 13-χρονου νεου απ το Πολυδενδρι Αττικης, το 1948.


Σχολιάστε

Kατηγορίες